Ogniwa I generacji (grubowarstwowe)
monokrystaliczne – jest to najwydajniejszy typ ogniw. Rodzaje paneli fotowoltaicznych wytworzonych z monokryształu krzemu o charakterystycznym, czarnym kolorze, które wyróżniają się wysoką sprawnością i długą żywotnością. Jednak z uwagi na wydłużony proces produkcji są najdroższym typem ogniw.
polikrystaliczne – ogniwa charakteryzujące się krótszym czasem oraz mniejszymi kosztami produkcji. Ich wydajność niższa niż tych monokrystalicznych i oscyluje w granicach 15-18%. Dzięki obecności płytek krzemowych o nieregularnej powierzchni przypominającej szron ogniwa mają niebieski kolor i widoczną strukturę kryształów.
Ogniwa II generacji (cienkowarstwowe)
Ogniwa drugiej generacji wykonywane są z takich materiałów jak tellurek kadmu, krzemu amorficznego, czy też mieszanki miedzi, indu, galu i selenu. Ze względu na bardzo cienką warstwę (od 0,001 do 0,08 mm) ogniwa tej generacji są znacznie tańsze niż ogniwa z krystalicznego krzemu. Półprzewodniki w tych ogniwach nakłada się za pomocą naparowywania, napylania oraz epitaksji. Ogniwa II generacji mogą być bardzo elastyczne, dzięki czemu można je wykorzystywać jako elementy budowlane.
Ogniwa III generacji (w trakcie badań)
Bazują na bardzo różnych technologiach i nie są oparte o złącza półprzewodnikowe p-n. Tego typu ogniwa nie są jeszcze skomercjalizowane i mają charakter nowatorski. Ze względu na to, że ogniwa te są w trakcie badań, charakteryzują się jeszcze niską sprawnością i żywotnością. Największą zaletą ogniw III generacji jest niezwykle niski koszt produkcji oraz nietoksyczność. Można wymienić takie ogniwa jak:
- barwnikowe (w trakcie badań)
- polimerowe (III generacja, w trakcie badań)
